موسیقی فولکلور یا موسیقی بومی یا موسیقی محلی ، شکلی از موسیقی سنتی است که ریشه در آداب و رسوم یک قوم یا ناحیه دارد و سینه‌به‌سینه به نسل‌های بعدی می‌رسد. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به بررسی تاریخچه موسیقی بپردازیم .همچنین میتوانید با پیوستن به ما از آرشیو آهنگ بیس دار معروف عربی لذت ببرید

اما وقتی می‌گوییم " بوم" منظور چیست؟ به طور کلی بوم، محیط زیستگاهِ افرادی است که در اصول اخلاقی و آداب و رسوم و به طور کلی فرهنگی (یا خرده فرهنگ) در آن با یکدیگر اشتراک دارند.

این نوع موسیقی در برگیرنده قطعات، آهنگها، آوازها و ترانه هایی است که مربوط به مردم یک منطقه و محل خاص در نزد ملل می باشد که بیشتر در مناطق دور از شهر، روستاها، و حتی توسط کوچ نشینان وجود دارد .

مانند موسیقی لری ؛ گیلکی ؛ کردی و یا موسیقی جنوب که در آنها از یکی دو ساز محدود استفاده می شود و معمولا با تک خوانی یا گروه خوانی روستاییان همراه بوده و اغلب با حرکت نمایشی همراهی می شود.

نغمه های دل انگیز

نغمه های دل انگیز؛ ملودی های طبیعی و دلنشین و نواهایی بدوی و ساده این نوع موسیقی اغلب ملل جهان امروز، از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار شده است و اغلب موسیقی دانها این ملودی ها و مایه های موسیقی محلی را دستمایه ساختن آهنگهای موفق و زیبا نموده اند.

برخی از فرهنگ‌هاى پیشرفته علاوه بر موسیقى به اصطلاح سنتى خود، داراى موسیقى دیگرى نیز هستند که به آن موسیقى محلى گفته مى‌شود. موسیقى همهٔ احتیاجات مردم را در خود منعکس مى‌کرده است و به تمام شئون فردى و اجتماعى تعلق داشته است.

تاریخچه :

در فرهنگ‌هاى اواخر عصر حَجَر، موسیقى‌دان شفادهنده‌اى است که سلامتى را به انسان بازمى‌گرداند. این دیدگاه در فرهنگ بسیارى از نقاط جهان و از جمله بخش‌هاى قابل توجهى از ایران دیده مى‌شود. این بخش از فرهنگ موسیقى احتمالاً جزء فرهنگى کلى‌تر است که قدمت آن به دوران حجر مى‌رسد.

در تاریخ‌هاى رسمى هنر از این گونهٔ موسیقى به ندرت ذکرى به بیان آمده است؛ در حالى‌که بازتاب زندگى عملى و سادهٔ پیشینیان محسوب مى‌شود.

موسیقى محلى در قلمرو شاخه‌اى یا گونه‌اى از فرهنگ و هنر قرار مى‌گیرد که به آن فرهنگ عامه مى‌گویند. از ویژگى‌هاى موسیقى بومی، سادگى و بى‌پیرایه بودن آن است.

در موسیقى بومى یا محلى ایران از یک ‌سو نقش هنرهاى اولیه، باورها، احساسات و به‌طورکلى زندگى گذشتگان را مى‌توان بازیافت و از سوى دیگر جلوه‌هاى طبیعت را جزء اصلى موسیقى محلى ایران را ترانه‌ها تشکیل مى‌دهند.

افسانه‌ها و داستان‌هاى آشناى محلى

در بسیارى از این ترانه‌ها یادى از افسانه‌ها و داستان‌هاى آشناى محلى شده است. در روزگاران گذشته بین شعر و موسیقى پیوندى بسیار عمیق و استوار وجود داشته است.

حال اگر" کشور" را به عنوان یک میدان فرهنگی در نظر بگیریم، در این میدان، اقوام گوناگون با آداب و رسوم، تاریخ و فرهنگ‌های مختلف زندگی می‌کنند.

به این ترتیب، همانطور که تنوع موسیقی در میان ملل وجود دارد در یک کشور نیز به دلیل این تنوعات، با موسیقی‌های متنوع و متفاوت مواجه هستیم. مثلا در ایران، موسیقی کردها، لرها، گیلک‌ها،بلوچ‌ها، جنوبی‌ها و سایر اقوامِ با هم متفاوت است.

نکته‌ی دیگر آنکه در ایران برای بیان مفهوم موسیقی بومی، از عباراتِ "موسیقی نواحی"، "موسیقی محلی"، "موسیقی فولکلوریک" و "موسیقی مقامی" نیز استفاده م‌ شود که امروزه بیشتر عبارتِ "موسیقی نواحی" در این باره کاربرد دارد .

البته باید به این نکته توجه کرد که از نظر تخصصی ، موسیقی نواحی در ایران حتما با آواز همراه می شود درحالی که موسیقی بومی ممکن است بدون آواز باشد.